Tuğla Köşe Şömineler

Bugün, tuğla köşe şöminelerin en pratik ve çok yönlü ısıtma yapıları arasında olduğu düşünülmektedir. Odayı ısıtmanıza izin veriyor, odaya daha zarif bir görünüm kazandırıyor. Üstelik, bu tür şöminelerin bazı türleri, yemek pişirmek için kullanılabilecek şekilde tasarlanmıştır. Bu yapıların sahip olduğu temel özellikleri ve bunları nasıl oluşturacağımızı öğrenelim.

Bu gibi ısıtma yapıları farklı bir tasarıma sahip olabilir, böylece herhangi bir iç mekanı mükemmel şekilde tamamlayabilirler. Bu gibi şömineler inşa etmek nispeten basittir. Cihazları aynı anda bir veya birkaç odayı ısıtmanızı sağlar. Böyle bir şöminenin zamanlaması farklı olabilir: Bu iş bir ev inşa edilirken veya onarımlar sırasında hemen yapılabilir; Ayrıca, tüm ana çalışmaların tamamlanmasından sonra ısıtıcının yapımına izin verilir. Ancak buna rağmen uzmanlar, döşemeyi kurmadan önce şöminenin döşenmesini tavsiye ediyorlar.o zaman yine zeminin düzenine girmemeye.

Bu yapıların önemli bir avantajı onların kompaktlığıdır. Bir köşeye dikilirken, odanın kullanılabilir alanlarının çoğu özgür kalır. Bu, odayı herhangi bir takdir yetkisinde sunmanıza izin verir. Ek olarak, karmaşık bir baca sisteminin kurulumunu düşünmeye gerek yoktur (örneğin, odanın ortasındaki şöminelerde olduğu gibi). Baca, zaman ve kaynak tasarrufu sağlayan tüm yapının üzerine inşa edilebilir.

Köşe şöminenin yüksek kaliteli konstrüksiyonu, bacaların boyutlarına bakılmaksızın yapılamaz. Isıtma yapısının bu kısmı en önemlilerinden biri olarak kabul edilir, çünkü yanma sırasında oluşan karbondioksit çıkışını sağlar. Aslında, bir evin sakinlerinin güvenliği bu öğeye bağlıdır.

Bir diğer önemli gerçek, baca çok sıcak olacak olmasıdır. Bundan dolayı, bunu yaparken, özel bir tuğla türü kullanmanız gerekir.

Taban kısmına, şömine kutusunun altında bulunan şömine tesisatının elemanı denir. Tüm yapının yer aldığı bir kaide türüdür. Kural olarak, bu tip bir kaidenin kalınlığı 3 tuğladır, ancak bu değerler farklı olabilir (bunlar şöminenin tasarımına ve tasarlanan gücüne bağlıdır).

Bodrum kısmı sayesinde tüm yapının sağlamlığı sağlanmış olur. Ayrıca zemin ve çevre elemanlarını yangından korur. Birçok uzman üssü şöminenin en önemli parçası olarak görmektedir, çünkü tüm ısıtıcının gelecekteki çalışması, hesaplamanın doğruluğuna bağlıdır. Bu nedenle, inşa edildiğinde, seviyeye yakın bir göz tutmak gereklidir (ideal olarak yatay olmalıdır).

Şöminenin temizliğinde daha fazla rahatlık sağlamak için, kaide küllerin düşeceği bir nişle donatılabilir. Bu durumda, temel niş üzerinde bir çelik hasır tavan dikmelidir.Bu yapıda, yakıt bölmesinde oluşan odun külü, sıradan bir kepçe ile alınabileceği bir niş içine düşecektir.

Şömine tasarımının en önemli ikinci unsuru. Onun yaratılması en zor olarak kabul edilir çünkü birçok faktörün dikkate alınmasını gerektirir. Buradaki yakıtın (odun, kömür) yanmasının gerçekleşeceği adından da anlaşılması zor değildir; bu, bu bölme içerisinde çok yüksek bir sıcaklığın her zaman mevcut olacağı anlamına gelir.

Yüksek sıcaklık rejiminden dolayı, yakıt bölmesi özel bir teknikle özel bir tuğladan yapılmalıdır. Kural olarak, bu tür işler için chamotte tuğla kullanılır. Tuğla bileşenlerinin birleştirilmesi, yaklaşık 3 mm'lik bir kalınlığa sahip olan sıcak bir derz kullanılarak gerçekleştirilir. Genellikle, yakıt bölmeleri 2 kat halinde düzenlenir, ikinci katman basit bir tuğladan yapılır. İç tabakanın sıcak dikişlerinin tüm öneminin ortaya çıktığı şu şekildedir: dış cildi aşırı ısınmadan korur, böylece deforme olmaz ve kişi yanmaz, dokunmaz.

Tasarım açısından bu, ısıtıcının en önemli parçasıdır. Bütün tasarıma zarif bir görünüm kazandırır. Bu nedenle, portalı döşerken, bitmiş şöminenin nasıl görünmesi gerektiğini düşünmelisiniz. Tüm yapının çizimlerini ve çizimlerini içeren önceden oluşturulmuş bir proje buna yardımcı olabilir.

İlke olarak, portalın tasarımı ve boyutları farklı olabilir, ancak varlığı zorunlu olan bir ayrıntı vardır. Bu, bölümün altında bulunan özel bir çelik tavandır. Böyle bir eleman, yapıyı daha kararlı hale getirir ve daha verimli ısıtma sağlar. Bu çakışma, yakıt bölmesinin çalışma alanının dışında bulunmalıdır gerçeği dikkate almak önemlidir. Aksi halde, dumanın bacaya girmesini önleyecektir.

Bir odun veya kömür şöminesi inşa ederken, ek bileşenler de donatılabilir. Bu bileşenler ısıtıcılar daha güzel hale getirebilir veya bazı işlevler yapabilir. Örneğin ideal seçeneği vermek için fırınlı bir mini şömine olacaktır. Böyle bir şöminenin yapısı standarttır, ancak farklı bölmeleri (ekmekten sevdiğiniz pizzaya) pişirebileceğiniz yakıt bölmesi ve ana portal arasında bir niş oluşturulmuştur.Böyle bir “fırın” inşa ederek, bacaya giren dumanı engellememek için yakıt bölmesini tamamen engellememelidir.

Standartlara göre, yanma odasının alanı ile odanın alanı oranı 1:50'dir. Örnek olarak aşağıdaki değerleri göz önünde bulundurun:

• oda 15 metrekarelik bir alana sahipse, o zaman yanma odasının alanı 0,3 kare olmalıdır;
• 20 karelik bir taban alanı ile, yakacak odun alanı 0,4 metrekare olacaktır.

Bu tür hesaplamaların sadece standart tavan yüksekliğine sahip evler için uygun olduğu unutulmamalıdır. Tavanlar çok düşük (veya yüksek) ise, bir uzmana danışmanız tavsiye edilir.

Köşe şöminenin mümkün olduğunca uzun süre hizmet vermesi ve işleminin güvenli olması için, 2 tip tuğla kullanılması gerekmektedir: şamot ve pişmiş toprak fırınlanmış.Tüm bileşenlerin bağlantısı özel bir kil çözeltisi yardımı ile gerçekleşmelidir. Böyle bir çözüm mümkün olduğunca basit hale getirilir: elenmiş çukur kumu ve kilini karıştırmanız gerekir. Çözüme daha dayanıklı oldu, Portland çimento markası M300 ve üstü ekleyebilirsiniz.

Temelin ezilmiş taş ve şamotlu çiplerle donatılması daha iyidir. Çelik köşeleri kullanmak daha iyi bir portal jumper oluşturmak için.

Yukarıda belirtildiği gibi, yakıt bölmesinin iç kısmı ateş tuğlası tuğlalardan yapılmalıdır. Ocak ve bacaların dış kaplamaları kırmızı kil tuğladan yapılabilir. Baca caddesini dikerken, normal bitirme tuğlasını kullanabilirsiniz. Yağışların etkilerini tolere eder.

Evde veya evde verilecek köşe şöminenin yaratılması üzerinde çalışmak farklı şekillerde gerçekleşebilir. Ancak genellikle aşağıdaki eylemler gereklidir:

• Sığacak bir çukur kazın;
• çukurun tabanını sıkıştırın ve 10 cm'lik bir çakıl tabakasına koyun;
• çakılın üstünde, kalıbı monte edin ve daha sonra alanı büyük taşlarla doldurun;
• Taşlar arasındaki boşlukları doldurun;
• çimentolu kum harcı yoğurun;
• Oluşan çözeltiyi kalıp içine dökün (yaklaşık 10 cm tabaka);
• vakfın kurumasına bir gün verin;
• bundan sonra, temelin ilk tabakasının üstünde bir kırık tuğla ve moloz tabakası doldurulur;
• bu bileşenleri betonla doldurun;
• Temel katmanı dikkatlice hizalayın;
• daha sonra kalıp kaldırmak;
• Temelini iki katlı çatı malzemesiyle örtün;
• Bundan sonra, tasarım düzenine dayanarak tuğla döşemeye başlayın;
• Çalışma sırasında, taban ve yakıt bölmesinin düzenlenmesine özellikle dikkat edin;
• Tuğlalar arasındaki dikişleri dikkatlice hizalayın.

Tüm işleri tamamladıktan sonra, tüm bağlantıları güvenli bir şekilde ele geçirmek için konstrüksiyona bir gün verin.